ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΡΩΙΝΟ
Θα βγω στον δρόμο
Πετώντας τη θλίψη
Σε κάδους απορριμμάτων
Περνώντας μικρούς ή μεγάλους ίσκιους
Παρατημένες φωνές, σώματα..
Θα σπάσω με τα δόντια τη σιωπή
Διαβάζοντας ξανά και ξανά
Όλα μου τα ποιήματα
Που έχω σκορπίσει
Στο δρόμο.
ΟΙ ΠΕΤΡΙΝΟΙ ΚΗΠΟΙ
Κοιτάζω απ’ το λόφο
Τις ρυτίδες της πόλης
Μυρίζω την αναπνοή
Της ανάγκης.
Κατηφορίζω
Στενοί δρόμοι
Βραδιάζει
Μπλε φώτα
Κλειστά παράθυρα
Ερημιά.
Σταματάω στην άκρη του δρόμου
Μαζεύω βιαστικά λέξεις
Και συνεχίζω την περιπλάνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου